Άλλα θέλω κι άλλα κάνω πώς να σου το πω
έλεγα περνούν τα χρόνια θα συμμορφωθώ
Μα είναι δώρο άδωρο ν' αλλάξεις χαρακτήρα
τζάμπα κρατάς λογαριασμό τζάμπα σωστός με το στανιό

Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι πριγκηπέσα μου
το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας

Άλλα θέλω κι άλλα κάνω κι έφτασα ως εδώ
λάθη στραβά και πάθη μ' έβγαλαν σωστό
Ξημερώματα στο δρόμο ρίχνω πετονιά
πιάνω τον εαυτό μου και χάνω το μυαλό μου

Έξω φυσάει αέρας κι όμως μέσα μου
μέσα σ' αυτό το σπίτι πριγκηπέσα μου
το φως σου και το φως χορεύουν γύρω μας
απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας

"Το Γράμμα"

στίχοι: Σωκράτης Μάλαμας
μουσική: Σωκράτης Μάλαμας

Δεν θέλω πια να σκέφτομαι τα ίδια και τα ίδια
σα νάταν όλα ψέμματα, στάχτες κι αποκαίδια
θέλω ανοιχτά παράθυρα να με χτυπάει αέρας
νάχω το νου μου αδειανό
νάχω και πρίμο τον καιρό.

Δεν θέλω πια να μου μιλάς για όσα έχεις ζήσει
δε χάθηκε κι ο κόσμος πια, το τζάμι αν ραγίσει
θέλω να 'ρθείς και να με βρεις
να κάτσεις να τα πούμε
πως νιώθουμε παράφορα
πως ζούμε έτσι αδιάφορα.

Δεν θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια
χωρίς αυτήν τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια.

Θέλω να φύγεις να σωθείς, να πάψεις να γκρινιάζεις
να ξεχαστείς στη διαδρομή πως ήσουν και πως μοιάζεις
έτσι θα σ' αγαπώ πολύ και θα σε βλέπω λίγο
σαν μια γυναίκα μακρινή π' αγάπησα πριν φύγω.

Δεν θέλω να πικραίνεσαι τις Κυριακές τα βράδια
χωρίς αυτήν τη σκοτεινιά τα χρόνια μένουν άδεια.